Zwolle is wel van het carnaval. Ook al zitten we ver boven de grote rivieren. Carnaval kent een lange traditie in Zwolle en het kent ook heel veel fans. Zwolle heet dan even geen Zwolle of Zwollywood: het is dan tijdelijk Sassendonk! Ik heb er zelf niets mee maar gun het anderen van harte.
Onze kids gaan in Zwolle naar een katholieke school. In verband met de voorjaarsvakantie is de school komende week gesloten. Dat betekent dat een week eerder dan de officiële datum op school carnaval wordt gevierd. De school heet dan één dag Geert Gekkendonk. Leuk zo’n laatste dag voor de vakantie. Feest in en rondom school.
Wij zijn thuis echter niet behept met het carnavalsvirus. We worden dus elk jaar behoorlijk overvallen door carnaval. De twee boys moesten nog verkleedkleren. Daar kwamen ze donderdagavond op het allerlaatste moment mee thuis. De één moest kleren om in de Raad van Elf te passen. Dat was flink improviseren. Maar we hebben iets dat er op leek bij elkaar gescharreld.
De jongste had de vrije keus. Dus die dook vrijdagochtend samen met zijn broer de dozen en tassen met verkleedkleren in. Er kwam een geheel groen monster met een rode pruik en een hoofddoek van een sjeik op naar beneden. Zijn broer had hem met grote creativiteit geholpen met combineren. Het thema had hij er ook bij verzonnen. Het was een “roodharige Egyptische draak”. Het zag er niet uit. En ook weer wel.
Vrijdagavond toen ik thuis kwam van mijn werk bleek dat de jongste er een prijs mee had gewonnen. “Mafketel 2014”. Het leuke is dat zijn broer die prijs vorig jaar had gewonnen. Ook hij had toen een fantasie mengelmoes aan met een leuk last minute bedacht verhaal erbij. Mafkees… It runs in the family blijkbaar!
Grappig om te zien dat de beide jongste kids zo improviseren en daar fun aan beleven. Ik ben zelf ook erg van het improviseren. Flexibel en creatief omgaan met omstandigheden. Vooral de middelste heeft dat ook. Dat botst nog wel eens met mensen die totaal anders in elkaar zitten. Dat herken ik wel. Mooie bespiegeling zo op de zondag tijdens een wandeling langs de waterkant.
Ik heb inmiddels bijna 50 jaar ervaring om dat te snappen en te weten hoe ik daar mee om kan gaan. Onze middelste gaat dat vast ook wel leren. Laat ‘m wat dat betreft maar niet veranderen. Lekker vaak (maar niet altijd) flexibel improviserend omgaan met wat er opeens op je pad komt. Zoals het er gewoon mee doen wat toevallig voor handen is met carnaval.
Carnavallig!