Gevaarlijke, lachwekkende, vieze, angstaanjagende bomen

De afgelopen weken stonden in het teken van veel sporten (de kids waren lekker bezig) en veel feestjes! Veel achter elkaar en anderen aanrennen. Weinig rust. Eind van de week maar even op de rem getrapt. Tijd voor mezelluf!

Lekker het bos ingegaan en van dichtbij allerlei bomen gefotografeerd. Dan zie je namelijk allerlei rare, bijzondere beelden, plaatjes en zo. Beetje creatief met boom zeg maar. Ik heb de jongste vandaag – tussen het samen surprise maken voor school door – laten kiezen welke plaatjes hij het mooist vond (en wat hij er in zag). Hieronder een paar foto’s.

Mijn zoon zag een grote kikker. Of de ogen van een olifant. Ik zag E.T. die graag terug naar huis wilde (E.T. Phone Home!). Dat zei hem niks. Generatiekloofje.

Ik zag zelf een doodshoofd. Met een groot gat in de schedel en een grijns over uitstekende tanden. Een gevaarlijk lachende draak is het volgens mijn jongste zoon. Zijn broer is het daar volkomen mee eens. Een draak: Oppassen!

Dit is natuurlijk de grote bek van een wild dier. Waarschijnlijk van een prehistorische vis die diep in de zee leeft!! We zijn het eens. 100%. Dat is het. Brrrr… Snel vluchten voordat die vis ons opeet!

Hier werd getwijfeld of dit het hoofd is van een paard of de kop van een niet gestreepte zebra. Het zou ook nog een close-up van een grote slak kunnen zijn natuurlijk. We komen er niet uit.

Dit lijkt wel de kop van een insect. Met strak priemende oogjes. Klaar om je te bespringen. Maar nee, deze is lief zegt m’n zoon. Er zit een hartje tussen de ogen. Een lievehartbeestje misschien?

Dit lijkt op een trieste, nadenkende man. Met een veel te grote neus, zegt onze jongste. Ik moest echter ook denken aan de gigantische beelden op Paaseiland.

Gatverdamme zei onze jongste meteen. Je kijkt hier zo een aap in de kont! Ieuwwwww!! 😉 Niks aan toe te voegen! Hieronder dan ook maar meteen de voorkant van diezelfde aap. Logisch toch?! Staat met z’n mond open omdat we net alles van achteren zagen. Smeerkees!

Ik heb nog veel meer van dit soort foto’s gemaakt. Grappig om te doen. Bij bijna elke boom vindt je wel wat. Gewoon creatief en steeds vanuit een ander perspectief kijken en fotograferen. Omdenken. Niet zoeken. Gewoon zien en vinden wat er stiekem is als je frame goed is. Leuk ook om samen met kids te bekijken en te zien welke associaties boven komen.

Hebben jullie nog leuke andere beelden die bovenkomen? Laat maar horen op Facebook, Twitter, Google Plus, Mail, Whatsapp of gewoon Face To Face als we elkaar zien. Zelf ook een mooi plaatje? Kom maar op.

Ik ben fan van gevaarlijke, lachwekkende, vieze, angstaanjagende bomen!

Ik Hartje!

Als kids groot worden dan zie je ze af en toe een sprongetje maken. Geen echte rare sprongen (die maken ze ook regelmatig), maar figuurlijke sprongen. Dan doen ze of zeggen ze opeens dingen die je niet eerder zo zag. Mooi is dat.

Onze oudste van 15 ziet steeds beter hoe dingen om haar heen werken. Ze komt met meer eigen initiatief. Ze kijkt verder vooruit. Bijvoorbeeld naar wat ze zal gaan doen na haar eindexamen over tweeëneenhalf jaar. Ze krijgt meer eigen kleur. Ze dwarrelt weg van de stam. Net herfstblaadjes.

Het uit zich ook in kleine dingen. Meer verantwoordelijkheid nemen in huis. Anders omgaan met onze jongste. Nieuwe gesprekken en andere humor tussen de beide oudsten. Even aan tafel met ons praten zonder woorden. Ik hou van haar snelle mimiek. Een zucht, rollende ogen, een grijns, fronsende wenkbrauwen. Een rake Engelstalige grap.

Veranderingen. Ik moest daar aan denken dit weekend in het bos tussen de vallende bladeren. In de natuur en bij kids zijn er continue, noodzakelijke veranderingen. Verwacht en onverwacht. Elke keer weer anders, maar toch met duidelijke logica. Zeker als je terugkijkt. Mooi om als ouders van een afstandje die veranderingen te zien. Om je erover te verwonderen. Om stil van te genieten.

Ze hielp ons vanmiddag een uurtje in de tuin. Toen ze weg was heb ik de laatste blaadjes nog even speciaal voor haar in een mooie vorm gelegd.

Ze heeft het niet gezien. Hoeft ook niet. Ze weet het. Ik zeg het. Ik Hartje!

Laat – Die – Handjes – Wapperen!

De Feestdagen komen eraan. Voor veel mensen gaat dat gepaard met feestjes, lekker eten en drinken, vakantie & gezelligheid. “It’s the most wonderful time of the year” zo wordt het in liedjes bezongen. Maar die feestdagen hebben helaas ook een keerzijde. Mensen met weinig geld hebben het extra zwaar in december. Financieel & emotioneel. Hoezo mooie, feestelijke tijd?

In Zwolle spannen wij ons elk jaar in om Zwollenaren in zwaar weer te helpen. Er is jaarlijks een Kerstdiner in de WRZV hallen. Ook regelen veel Zwollenaren samen een mooi kerstpakket voor mensen die dat hard nodig hebben. Geen kerstpakket met frutsels en franje. Gewoon praktisch en lekker! Veel gezond eten en iets lekkers voor volwassenen en kids. Maar ook zeep, waspoeder, tandpasta, oliebollen en kortingsbonnen. Als het kan ook een boek of spel er bij.

De centrale organisatie en coördinatie van de actie vindt perfect plaats door Kerst Zwolle Dat is de overkoepelende organisatie onder aanvoering van Jan de Beer, waar vrijwilligers maandenlang keihard werken aan de actie. Petje af! In Zwolle hebben wij vorig jaar met veel vrijwilligers en veel lokale steun zo kerstpakketten gemaakt voor circa 850 personen/gezinnen. Naast andere acties werden ook boodschappen ingezameld bij vier supermarkten (C1000, Jumbo, AH).

In aanvulling op de supermarkten die vorig jaar meededen hebben recent alle 8 Jumbo supermarkten besloten mee te doen. Op 12 en 13 december mag Kerst Zwolle bij 10 (in plaats van 4) supermarkten inzamelen. Fantastisch. Door deze grote uitbreiding zijn wel véél extra vrijwilligers nodig. Extra handjes! Afgelopen week is nagedacht hoe dat kan worden geregeld. In overleg met Kerst Zwolle heb ik alvast enkele vrienden, relaties en bekenden gevraagd om teams bij elkaar te brengen voor de inzamelactie. De eerste resultaten zijn mooi.

In Holterbroek zamelen wij in met Rotary Zwolle Noord. Gemeente Zwolle – ideeënmakelaar Marijke Sterkenburg trekt de kar – pakt met 2 teams Assendorp en Kamperpoort op. Henriette Hultink en Ferna Jalink maken hun eigen Westenholte met succes enthousiast. In Stadshagen is Arjan Broer druk bezig hulptroepen te verzamelen. Gooitske Zijlstra doet datzelfde voor Centrum/Kamperpoort. Byrge Leeuwangh brengt zijn straat op de been voor Dieze Oost. Ook mijn kids doen net als vorig jaar weer mee. Ze staan al in de startblokken. “Het is mooi om anderen te kunnen helpen Papa”. Zo is het.

Mooie snelle resultaten, zo gaat dat in Zwolle. Maar er zijn véél meer handjes nodig. Zo’n kans moet benut worden. Op de mooie nieuwe site van Kerst Zwolle staan de inzameldagen bij supermarkten nu online. De werving in heel Zwolle is begonnen. De site is zo goed opgezet dat aanmelden in een paar minuten is geregeld. Snel even HIER aanmelden dus voor 2 uur inzamelen! Echt geen tijd? Help dan als je kunt door boodschappen te geven of een kleine financiële bijdrage te leveren. Alles helpt.

Kom op Zwolle: geef net als honderden andere Zwollenaren twee uur van jouw tijd aan Kerst Zwolle en maak de Feestdagen voor iedereen in Zwolle feestelijker. Want Zwolle zijn we samen. Samen maken we Zwolle nog mooier!

Laat – Die – Handjes – Wapperen!

••••••••••Woon je niet in Zwolle? Jammer natuurlijk 🙂 …maar niet te lang getreurd! Kijk dan wat jij kunt doen voor jouw eigen buren, straat, buurt, wijk, dorp of stad. Daar zijn vast initiatieven waar je bij aan kunt haken. En anders begin je gewoon lekker zelf een (klein) nieuw initiatief. Maakt niet uit wat. Iets kleins van jou is van groot belang voor een ander••••••••••

Opgeblazen Gevoel Uitgeblazen

Deze week zaten mijn kinderen hyperventilerend aan het ontbijt. Ik mocht pas later aanschuiven. Het harde werk beneden moest eerst worden afgerond. Pas daarna was ik welkom. De kids waren buiten adem. 50 ballonnen hadden ze opgeblazen. Daarna was het feest en mocht ik meedoen. Tussen al die ballonnen, opgeblazen. Mooi gezicht. Mijn verjaardag.

Inmiddels heb ik na drie dagen verjaardag vieren – lachen – praten – zoenen – gebak eten – drankjes drinken – hapjes eten zelf ook een behoorlijk opgeblazen gevoel. Ik vier mijn verjaardag meestal samen met onze middelste zoon. Zo ook deze zondag. Praten, lachen, eten en drinken. Maar nu is het klaar. Ik geef het stokje over aan mijn zoon. Die is vandaag jarig. Dertien is hij geworden. Op de taarten zaten zondag dan ook 50+13 kaarsjes. Ik had er nog nooit zoveel bij elkaar gezien.

Zondag was voorlopig de laatste ronde (binnenkort nog borrel met deel familie). Mooie mensen om ons heen gisteren en veel brandende kaarsjes op de taarten. We waren alleen iets te lang bezig met zingen, grappen en foto’s maken. De kaarsjes zagen dat niet zitten. Ze smolten weg – zoals je hierboven ziet op één van de taarten. We konden ze nog net uitblazen 1 millimeter boven de taart. Oeps!

Jarig zijn en verjaardagen vieren is best vermoeiend voor een man op leeftijd. De komende dagen dus bijkomen. Het opgeblazen gevoel wegfietsen, wegwandelen, uitblazen!

Voor de Eeuwigheid

In de Herfst gaat er veel dood. Niets is voor de eeuwigheid. Eenendertig jaar geleden overleed mijn vader. Eind oktober, in de Herfst. Niet in de Herfst van zijn leven, helaas. Zou hij nog in leven zijn dan werd hij binnenkort vijfennegentig. Maar helaas. Drieënzestig, meer zat er voor hem niet in.

De blaadjes vallen. We hebben dit jaar een schitterende Herfst. Ik geniet er enorm van. De kleuren zijn fantastisch. Met blauwe lucht en heel veel zon. Zo is afsterven, doodgaan, bijna een feest. Daar kun je je over verwonderen. Misschien moeten wij het ook maar zo zien. Als het op is, is het op. Daarna feestelijk doodgaan. Aan de kant, er moet iets nieuws komen.

Deze week ben ik diverse keren bij een fantastische boom geweest. Een boom in Het Engelse Werk – een eeuwenoud park vlak achter ons huis in Zwolle. De bomen zijn daar zo mooi dat het bijna onwerkelijk is. De boom waar ik het over heb staat te pronken aan de rand van het water. Met gele, oranje, rode, (bijna) paarse en gouden bladeren. Daar staat ‘ie al heel lang. Misschien heeft de boom wel hetzelfde geboortejaar als mijn vader. Wellicht nog ouder.

Ik hoop dat onze kinderen nog tientallen jaren van deze boom mogen genieten. Ook als wij inmiddels zijn afgestorven en plaats hebben gemaakt voor iets nieuws. Ik hoop overigens dat wij feestelijk en kleurrijk afsterven. Later dan hè, nu nog niet! Nu genieten we in november in een Tshirt volop van deze fantastische Herfst. Genieten en mooie herinneringen sparen! Van onszelf, onze Kids en deze Herfst.

Deze Herfst gaat dan wel voorbij… maar mooie herinneringen? Die zijn voor de Eeuwigheid!