Soms zit je ergens mee. Of je loopt ergens mee rond. Dat laatste is natuurlijk beter (beetje in beweging blijven), vooral als je buiten loopt. Ik hoor regelmatig van ouders dat ze zich zorgen maken over hun kids. Daar zitten ze mee. Hun toekomst. School. Opleiding. Werk. Wonen. Tsja. Niet makkelijk. Kun je lang mee zitten of lopen. Ik denk echter steeds vaker: moeten wij ons daarover als volwassenen wel zo druk maken?
Hoezo denken wij te weten hoe hun wereld er straks uit gaat zien? Hoezo weten wij wat ze daarvoor moeten doen & laten? Kunnen kids dat niet beter zelf ondervinden en uitzoeken? Op hun eigen manier? Kids denken anders dan wij. Plus ze denken minder na. Ze doen gewoon. Worden minder gehinderd door ervaringen. Hebben minder last van “zo gaan/zo horen die dingen”.
Hoe ouder ik word, des te mooier vind ik het eigenzinnige gedrag van kids. Eigen wereld. Eigen keuzes. Eigen oplossingen. Wij, als “oudere” mensen (volwassenen, ouders, onderwijs, bedrijfsleven) kijken te vaak vanuit ons eigen perspectief naar kids. Tsja. Dan heb je al snel een mening of (erger) een oordeel. Zo’n oordeel klinkt dan – als je niet oppast – al snel als een veroordeling. Zijn kids blij mee (#NOT). Laat ze gaan. Kijken, genieten, verwonderen. Fouten maken en weer doorgaan.
Er zijn duizenden manieren om ergens te komen. Relax dus maar een beetje. Heb wat meer vertrouwen in kids en hoe ze het zelf regelen. Het is hun leven, hun toekomst. Laat ze daar zelf lekker hard aan werken. Hoeven wij er niet mee te zitten of mee rond te lopen. Kids aan ‘t werk… kunnen wij als volwassenen lekker buiten spelen
** Henk Boshove | 29 oktober 2017 | Een “Papa Blogt Op Zondag” blog | Elke zondagavond online **