Business vanuit huis – China en Spanje

Ik heb er eerder al een blogje over geschreven toen ik in China was. Het viel me daar op dat veel huizen zo zijn gebouwd dat je op de begane grond een klein winkeltje kunt starten. Of een klein bedrijfje (kapper, kleermaker, klein eettentje, groente/fruit verkopen, etc). In China waren hele straten op die manier ingericht.

Hier in Spanje zijn de oude huizen daar niet per se voor gebouwd. Maar je ziet overal mensen die vanuit hun woonkamer (soms letterlijk) iets verkopen of hun woonkamer hebben omgebouwd tot winkel. Meestal wordt er groente en fruit verkocht vanuit huis. Soms professioneel (best aardig assortiment), soms zeer beperkt (1 krat bonen direct van het land, of 2 dozen vol met mango’s). Anderen hebben het hele souterrain omgebouwd tot klein winkeltje. Ik zag er zelfs 1 die het huis had omgebouwd tot een klein cafe. Mooi om te zien.

Aan de buitenkant zie je meestal niets. Als de deur dicht zit dan is het een gewoon huis. Geen reclame, geen bord aan de muur. Als de eigenaar er is en er zijn spullen dan gaat de deur open.

China en Spanje lijken in veel opzichten niet op elkaar. In andere opzichten echter ook weer wel. Ook in Spanje zie je dat de mensen veel op straat zijn en buiten leven. Ook in Spanje zie je mooie mix van oude cultuur en moderne ontwikkelingen. Ook in Spanje is het qua regelgeving niet overal even strak. Mensen doen niet zo moeilijk. Als het kan dan doe je dat toch…

Moeten we in Nederland ook maar eens wat meer doen. Af van al dat geregel en van al die regels. Of het nu gaat over openingstijden of de verblijfsvergunning van minderjarige vluchtelingen… We maken overal een punt van, draven vaak door, doen lang over de voors en tegens, hebben niet alleen veel regels maar ook ellenlange bezwaar en beroepsprocedures…

In China en Spanje is ook veel mis en op veel gebieden kunnen ze veel van Nederland leren. Andersom kunnen wij dat ook!

Trippel trappel trippel trap – en dat in Spanje

Vandaag waren we op bezoek in één van de mooiste dorpjes van zuid Spanje: Frigiliana. Prachtig wit dorpje boven op de heuvels, met aan de ene kant uitzicht op zee en aan de andere kant uitzicht op de bergen. Aan de rand van een natuurgebied.

Mooi bewaard gebleven dorpje met Moorse bouwstijl. Kleine straatjes, trapjes, witte huizen. Grotendeels het oude bewaard, maar her en der ook mooi aangepast op moderne tijden. Her en der een zwembad. En enkele zonnepanelen. Aan de rand van het dorp, niet te opzichtig, anders zou dit het beeld van het dorpje aantasten. Veel kleine huisjes, piepkleine winkeltjes, wat terrasjes, restaurantjes, mooi tegelwerk, mooi onderhouden straten, muren, poortjes, trappen, etc.

We liepen er vandaag en opeens hoorden we trippel trappel trippel trap… En dat in Spanje. Nee, het was niet Het paard van Sinterklaas!

Ook in zo’n dorpje moet wel eens wat verbouwd worden. In de kleine straatjes is dat al moeilijk. Bij huisjes aan één van de vele trappen is dat nog moeilijker. Innovatie is niet altijd nodig als oplossing. Oplossingen van vroeger werken soms ook nog prima. Dus gewoon het puin in grote emmers scheppen. Vervolgens die emmers het huis uitslepen en gebruik maken van een ouderwets vervoermiddel.

Uiteindelijk moet het natuurlijk wel in een puincontainer terechtkomen. Die staat dus gewoon een stukje verderop…

Mooie ouderwetse oplossing. Maar wel met een modern sausje. Ze weten in het dorpje natuurlijk dat er dagelijks veel toeristen op bezoek komen. Die vinden een paar foto’s van dit soort taferelen natuurlijk een mooie bonus. In het werktempo werd ook duidelijk hier rekening mee gehouden. Af en toe even pauzeren voor de foto…

Mooie combi van oude oplossing met modern marketing sausje. Aan twee kanten effectief.

Zouden wij misschien in het Nederlandse bedrijfsleven ook eens goed over na moeten denken. Kun je vraagstukken van nu oplossen met oude technieken en daar misschien nog een meerwaarde aan geven ook? Je ziet het her en der in Nederland wel verschijnen. Bakkers die weer ouderwets met een kleine oven bakken. Simpel en authentiek. Zichtbaar voor de klant. Verser kan het niet. Restaurants die terug gaan naar de basis met simpele, pure gerechten van vroeger. Een molen die niet alleen behouden blijft maar ook gewoon in bedrijf is. Mooi toch! Meer voorbeelden?

Koks moeten gewoon niet zo moeilijk doen met koken

Ik vraag me wel vaker af waarom je in heel veel restaurants in Nederland niet gewoon iets simpels kunt eten tussen de middag. Een simpele lekkere lunch. Geen brood, salade, soep of dat soort zaken. Gewoon iets lekkers.

Hoe moeilijk kan het zijn. Gewoon een mooi klein stukje vlees. Of nog makkelijker, een mooi klein stukje vis. Niet moeilijk doen. Gewoon even simpel bakken, grillen.

Deze zomer in Italië al diverse keren gemerkt dat het niet alleen simpel zou moeten zijn, maar dat het ook simpel is. Wat nou gezeur over een kaart voor tussendoor, een lunchkaart en een dinerkaart. Gewoon 1 kaart met desgewenst een half portie voor de lunch als je dat wilt.

Ook vandaag in Spanje weer mogen meemaken. Gewoon een kaart. Je kiest een stukje vis of gamba’s. Of een klein stukje kip. Beetje rijst of patat erbij. Wat garnering. Klaar. Niks moeilijk. Ik had zelf een lekker stukje roodbaarsfilet. Met wat olie en limoensap. Klaar. Niks moeilijks aan (behalve als kok zorgen dat je goede verse vis hebt).

En nee… Dat die vis lekker smaakte lag niet aan het uitzicht en het zonnetje

Kortom, nogmaals een oproep aan Nederlandse chefs. Gooi die lunchkaart met de ‘van dobben’ kroketten, de gehaktbal, de uitsmijter en de huzarensalade aan de kant. Gebruik gewoon je dinerkaart en voeg daar enkele simpele gerechten aan toe.

Of, als dat nog een stap te ver is, combineer je bestaande lunchkaart met enkele simpele vis of vlees gerechten. Veranderen we samen de lunchcultuur van de Nederlanders. Deal?

Pensionada’s en overwinteren

Al heel lang gaan Nederlanders naar Spanje om te overwinteren of om er – zodra het haar grijs wordt of helemaal verdwijnt – te blijven wonen.

Ik ben wel eens op de Canarische Eilanden geweest in de wintermaanden, maar nu voor het eerst ook eens naar het Spaanse vaste land. Deep down in the south, waar het weer nu nog erg lekker is (ga ik vanuit). Eigenlijk per ongeluk dat we daar terechtkomen. De details zal ik achterwege laten. Ik ben waarschijnlijk één van de weinige Nederlanders die nog nooit in Spanje is geweest zo merk ik om me heen. Het heeft me nooit zo getrokken. Maar we gaan het beleven.

Ben benieuwd wat ik daar aantref. Hoor de laatste tijd verhalen van teleurgestelde Ollanders die klagen over dorpen vol leegstaande huizen. Overal te koop bordjes doordat Engelsen en andere Europeanen het niet meer kunnen betalen. Aan de andere kant hoor ik ook verhalen over de mooie natuur, de oude cultuur en de lekkere temperatuur. En het lekkere eten en drinken niet te vergeten.

Om vast in de sfeer te komen af en toe even naar ‘Het Spaanse Schaep’ (ge-wel-di-ge serie) kijken.

(lekker bakken in de zon – KRO serie “Het Spaanse schaep”)

We gaan een weekje lekker genieten van Spanje. Nu al zin in Cerveza en Tapas. Eens kijken of ik in een week tijd een aantal basiswoorden Spaans kan leren en die op het goede moment kan gaan gebruiken. Tot nu toe blijft het bij Cerveza, Tapas, Olé en Ola! Natuurlijk zal het niet zo ver gaan dat ik na een weekje daar al in het Spaans wordfeud kan gaan spelen, maar een verdubbeling van de woordenschat moet toch mogelijk zijn 🙂

Zoals ik al zei, We gaan het beleven. Dit keer maar eens geen Droam mee om altijd en overal online te kunnen zijn. Mijn eigen batterij maar eens flink opladen en de batterij van mijn apparatuur maar eens flink sparen. Ik zal heus wel af en toe even online rondkijken, helemaal cold turkey afkicken gaat echt niet lukken denk ik…

Ik ga er vanuit dat we terugkomen. Voorlopig nog geen lang verblijf als pensionada in Spanje en ook nog geen tijd om te blijven overwinteren… Maar wat niet is kan nog komen natuurlijk. Misschien staan er wel zulke mooie huisjes te koop dat we daar monopoly kunnen gaan spelen. Misschien wel eenn beter idee dan vertrouwen op de beleggingen van de pensieonfondsen in Nederland.

Anyway, Hasta la Vista. I’ll be back!

(logo Spaanse schaep idtvfilmnl)

Waarom verdwijnen goede ideeën?

Ik las vandaag een leuk stukje over ideeën. Over 6 manieren om er voor te zorgen dat goede ideeën niet verdwijnen.

Hier de link:
http://www.deinspiratiekamer.nl/blog/6-redenen-waarom-je-ideeen-geen-realiteit-worden?utm_source=twitterfeed&utm_medium=twitter

Van de 6 redenen kwam mij er 1 wel heel bekend voor. Maak het niet te groot. Een idee hoeft niet helemaal AF te zijn voor je het deelt met anderen. Als je maar blijft denken over of werken aan een idee komt het of nooit af, of anderen komen eerder met hetzelfde idee, of het wordt zo complex dat het niet te realiseren valt, etc etc.

Mensen blijven er vaak in hangen. Overkomt mij ook. Juist het tijdig delen van een idee geeft een stimulans, helpt je verder. Brengt nieuwe inzichten.

WAT is bij jullie de oorzaak dat veel goede ideeën nooit gerealiseerd worden? Hoor het graag als reactie op deze blog, via twitter, linkedin, Google+, IRL 🙂

Of heb je…

(afbeelding data.boomerang.nl)

Slim kennis en ervaring inzetten met je netwerk

Voor het OCG magazine (http://www.ocgweb.nl/global/nl/Hanzelab) schreef ik recent dit artikel over slim samenwerken en netwerken in Zwolle. Hanzelab – Geen oeverloos gepraat of net doen alsof je maatschappelijk betrokken bent door geld over te maken. Gewoon zelf tijd investeren met in korte tijd concrete maatschappelijke resultaten.

—————————————————————————————————————————————–

Slim kennis en ervaring inzetten binnen je netwerk: Hanzelab!

Financiële crisis, grote bezuinigingen, snelle technologische en maatschappelijke veranderingen. Bedrijven en (maatschappelijke) organisatie hebben allemaal hiermee te maken. Hoe overleef je de startfase? Hoe waarborg je continuïteit? Hoe ga je om met groei? Hoe blijf je maatschappelijk relevant? Dit soort vragen is van alle tijden. De tijd om hier in beslotenheid zelf lang over na te denken ligt echter achter ons. De trend is om steeds meer in wisselende samenwerkingsverbanden innovatief dit soort vraagstukken op te lossen.

Delen
We vinden het niet meer raar om eigen kennis en ervaring met anderen te delen en vrij gebruik te maken van de kennis en ervaring van anderen. Sterker nog: we zoeken het actief op! Slim zijn, uitgaan van kracht, niet bang zijn wat anderen met jouw kennis en ervaring doen, optimaal gebruik maken van wat anderen te bieden hebben. Niet alleen bedrijven en organisaties denken zo. Steeds meer mensen vinden het mooi en waardevol om hun kennis ter beschikking te stellen aan anderen. Maatschappelijk relevant zijn.

Hanzelab
Een mooi voorbeeld van deze ontwikkeling is het recent opgezette Hanzelab. Hanzelab richt zich op vraagstukken van bedrijven en organisaties in de regio Zwolle. Rondom specifieke vraagstukken worden sessies georganiseerd voor opdrachtgevers. Leden van het Hanzelabnetwerk werken hier aan mee. Zo zijn recent onder meer sessies georganiseerd voor Zwolle Marketing en het Ronald McDonaldhuis (RMcD) Zwolle. Hanzelab werkt op basis van de ‘buy one, give one’-filosofie. Organisaties kopen een sessie en schenken een tweede sessie aan een maatschappelijke organisatie. In dit geval heeft Zwolle Marketing de sessies betaald. RMcD heeft gebruik gemaakt van de geschonken sessie.

Zwolle
Bij Zwolle Marketing ging over het op de kaart zetten van Zwolle. Waar staat Zwolle voor. Focussen op wat er al is en daar goed over communiceren. Of focussen op wat nog ontbreekt en daar aan werken. Weten we wel hoe fantastisch Zwolle het doet? Kun je Zwolse Superpromotors creëren? Hoe behaal je met beperkte middelen je strategische doelen? Een intensieve sessie met veel discussie, uiteenlopende meningen en een overvloed aan ideeën. Bij RMcD stond de vrijwilliger centraal. Hoe kun je ook in de toekomst vrijwilligers aan je binden? Welke impact heeft de ‘vrijwilliger van de toekomst’ op organisatie, strategie, profilering en continuïteit? Hoe geef je invulling aan uitdaging, zorg en waardering? Zeer interessant, ook voor andere organisaties die met vrijwilligers werken. In één avond nieuwe inzichten, concrete ideeën en enthousiaste voorstellen om daar invulling aan te geven.

Werkwijze
Hanzelab bereidt de sessies voor, zorgt voor deelnemers, begeleidt de sessies en zorgt voor een verslag. Leden van Hanzelab (ondernemer, student, ZP’er, ambtenaar, politicus, enz.) stellen tijd, kennis, ervaring en inlevingsvermogen ter beschikking. Opdrachtgevers geven inzicht in hun organisatie en het vraagstuk. Voor de sessies wordt daarnaast ook social media ingezet. In een sessie van vier uur wordt ingegaan op het vraagstuk, worden kritische vragen gesteld, komen visies en ideeën op tafel en ontstaan spontane plannen voor een vervolg.  In één avond een klinkend resultaat!

Reacties
Deelnemers en opdrachtgevers zijn zeer enthousiast over Hanzelab. In een inspirerende, creatieve setting wordt in korte tijd veel ‘food for thought’ meegegeven aan opdrachtgevers. Deelnemers krijgen nieuwe inzichten en een sterker netwerk. Kortom: een zeer aansprekend voorbeeld van modern samenwerken. Hanzelab bestaat nog maar een half jaar en levert nu al een mooie concrete bijdrage aan Zwolle. Geïnteresseerd? Doe mee!

Klout – wie kan er WEL wat mee?

Heb me de laatste tijd af en toe eens wat verdiept in Klout. Gewoon voor de fun om te zien wat het is, wat je er mee zou kunnen, hoe het in elkaar zit.

Ik zal jullie niet vermoeien met te veel details. Maar ik weet wel dat ik niets mee kan.

Het is volgens mij te niet zo moeilijk om het te beïnvloeden (lees manipuleren), het is inhoudelijk niet te volgen hoe de score zich ontwikkeld, het roept rare dingen, het is niet actueel. Sommige mensen die ik hoog heb zitten scoren extreem laag en hebben volgens Klout expertise op de mest rare gebieden. Anderen kunnen IRL nog geen theelepeltje van een eetlepel onderscheiden en hebben een hogere klout score. En zo nog wat van die dingen.

Het kan natuurlijk ook zo zijn dat Klout geweldig is en superslim en dat IK het gewoon niet snap. Snapfactor versus kloutfactor. Whatever. Time Will tell.

Ik laat Klout voor wat het is de komende tijd. Benieuwd of hè over een jaar nog bestaat, of het zich doorontwikkeld, of mensen er meer mee gaan doen of dat het een online failure wordt. Ik zie en hoor het vast wel via social media. Dus wie weet over een jaar nog maar eens kijken.

Voor nu: bye bye!

Interactie met je klant 3.0

Krijg wel eens vragen over wat nu de do’s and don’ts zijn van interactie met je klant online/via social media/via sms/etc.

Ik gebruik het woord ‘klant’ hier maar even, maar ik vind dat eigenlijk een naar woord. Het zijn relaties waar je mee samenwerkt. Niet eenmalig een opdracht. Maar een langdurige relatie waarbij je samen zoekt naar meerwaarde en dat vertaalt in concrete samenwerking. Soms betaalt, soms for free. Over en weer.

Grappig hoe lang sommige mensen met die vraag bezig kunnen zijn in plaats van het gewoon samen met je klant uit te proberen. Wel met je eigen mobiele telefoon bellen met de mobiele telefoon van de klant… Maar het een stap te ver vinden om met die zelfde nummers te gaan sms’en. Ik zeg niet dat je het moet doen, maar overweeg wanneer het goed zou kunnen werken.

Je hoeft niets, maar je kunt alles uitproberen. Uiteraard mits zorgvuldig en goed doordacht. Dus online geen vertrouwelijke informatie uitwisselen (bijvoorbeeld via social media) of in het openbaar online je mening geven over een klant, of online met de ene klant over de andere klant communiceren. Maar dat is gewoon professioneel zijn. Maakt niet uit of dat nu online of offline is. Heb je een online policy of social media richtlijnen vanuit je eigen organisatie, dan uiteraard je daar naar gedragen. Heb je expliciete afspraken met je klant op dat gebied dan ook. Maar dat spreekt vanzelf.

Maar voor de rest, probeer gewoon wat bij jou en bij je klant past. Ik heb met sommigen nog een 100% 1.0 manier van communiceren die heel effectief is. Met andere klanten communiceer ik 3.0. Het gaat niet om de manier, het gaat erom of het effectief is. Dat verschilt uiteraard ook per branche.

Bekijk dus het gehele gamma aan mogelijkheden. Sluit niet op voorhand iets uit. Maar ga ook niet geforceerd iets proberen wat niet bij jou of je klant past. Probeer en kijk hoe het uitpakt. Je merkt vrij snel hoe klanten op iets nieuws reageren. Of hoe jij reageert als een klant op een nieuwe manier met jou gaat communiceren.

Mooie verzameling open deuren en vanzelfsprekendheden toch? Toch vaak eyeopener in gesprekken met mensen om me heen zo blijkt vaak…

Harde noten kraken

Circa 3 jaar gelden kochten we een ander huis. Een huis met een grotere tuin. Met daarin onder meer een paar fruitbomen en bomen met noten. Beukenootjes, hazelnootjes en walnoten. De walnotenboom staat pontificaal vooraan in de tuin.

De eerste twee jaar merkten we niet zoveel van de walnoten. Er zaten er niet zo veel aan en de eekhoorn die we gratis als huisdier erbij gekregen hadden was er druk mee. Dit jaar echter hing de boom krom van de enorme hoeveelheid walnoten.

De eerste weken viel het nog mee. Maar de laatste anderhalve week is er geen houden aan. Continue komen er walnoten uit de boom vallen. Gemiddeld per dag zo’n 50 à 60 noten. Toen het deze week hard waaide lagen er de volgende dag 400 walnoten onder de boom in het gras.

We zijn aan het rapen, drogen, pellen en eten geslagen. Wat een hoeveelheid walnoten. We zitten nu tussen de 1.500 à 2.000 noten die we hebben verzameld en de boom is nog niet leeg. Gelukkig zijn niet alle noten eetbaar. De natte zomer heeft er voor gezorgd dat in de eerste fase van de oogst er behoorlijk wat beschimmeld raakten. De laatste weken zijn ze echter bijna allemaal goed. Smaken prima!

Je vraagt je af hoe het kan dat zo’n boom opeens zo’n enorme productie kan leveren. Het is een vrij grote boom, kan zijn dat ie al wel 20 à 30 jaar oud is, misschien al wel ouder. Schijnt dat ze ook nog helpen tegen muggen. Dat wordt tenminste gezegd. De boom schijnt een een geur te verspreiden die muggen niet aanstaat. Geen idee of het echt zo is. de boom geeft wel lekker schaduw in de zomer. Tenminste… Als de zon schijnt.

Toch maar eens opzoeken op Google hoe het zit met walnotenbomen. Intrigerend!

Social media award – zakenvloer

Grappig om gevraagd te worden om deel uit te maken van de jury voor het toekennen van de social media award tijdens Zakenvloer 2011 in Zwolle.

Grappig ook om je te verdiepen in hoe andere bedrijven social media inzetten en daar gericht energie in steken. Ook om dat te vergelijken met hoe je zelf met social media bezig bent.

Interessant om daar met mede jury leden over van gedachten te wisselen en merken dat je er allemaal toch weer net even anders tegen aan kijkt. Ander referentiekader, andere invalshoek, andere verwachtingen.

Big fun om niet alleen op papier op basis van aangeleverde informatie je mening en punten te geven, maar ook om tijdens een interview met de top 3 nader op hun manier van inzet van social media in te gaan. Om te horen vanuit welke ideeën en met strategische dan wel praktische insteek ze bezig zijn. Wat dat oplevert.

Kortom, erg leuk om als jury lid dit te doen. De jury heeft haar oordeel inmiddels klaar. We gaan natuurlijk niet zeggen wie er volgens de jury als winnaar uit de bus komt. Er loopt ook nog een publieksverkiezing op http://www.zakenvloer.nl – ook de uitslag hiervan telt mee voor de eindoverwinning. We zijn dus netbzo nieuwsgierig als veel andere Zwollenaren wie gaat winnen…

Op 13 oktober wordt door Wethouder Rene de Heer de winnaar van de social media award 2011 bekendgemaakt tijdens de Zakenvloer. Nog even afwachten dus. Ook voor ons als jury.