verhuizen! Naar Raalte & Hellendoorn

Zo’n fijne stad als Zwolle heeft alles wat ik belangrijk en mooi vind. Ik ben er geworteld. Onze 3 kids zijn er geboren. Het is een stad met 125.000 inwoners, die gelukkig nog steeds een heerlijk relaxte vibe heeft. Ik zeg altijd: ik wil nooit meer weg uit Zwolle.

Maar toch hè. Onze buren in Salland, Raalte & Hellendoorn, zijn al jarenlang goed bezig. Die kunnen iets waar ik erg van hou: verrekte goede muziekfeesten bouwen! Fantastische bands, goed eten en drinken, ruimte om te gaan en staan waar je wilt, relaxte sfeer. Top!

Uitzicht op Mainstage Dauwpop vanuit The Barn

De afgelopen weken was ik eerst 2 dagen in Raalte op Ribs en Blues. Gisteren bijna 12 uur op Dauwpop bij Hellendoorn. Dat lopen van ’t ene naar ’t andere podium. Op zoek naar ’t pure geluksgevoel van live muziek & goede bands. Dat is de grootste fun. Dat je na een mooi optreden met een rare glimlach op je smoel verdwaasd een tent uitloopt. Dat!

Op Ribs en Blues was ik helemaal weg van het optreden van Ryan McGarvey. Ik genoot ook enorm van Laurence Jones en Revel in Dimes. Op Dauwpop was MY BABY voor mij het absolute hoogtepunt. Maar ik ging ook uit m’n dak bij fijne bands als Indian Askin, Fresku, Drive Like Maria & De Staat. Wat een weelde, al die goede muziek op 1 dag.

Ryan McGarvey – RibsenBlues 2016

Dank Salland. Dank Ribs en Blues. Dank Dauwpop. Dank Raalte & Hellendoorn. Dank dat wij als muziekliefhebbende Zwollenaren elk jaar in zulke grote getale welkom zijn op jullie sublieme muziekfeesten. Fijn! Genieten we heel erg van. Thanks buren!

Als tegenprestatie bieden wij jullie graag ons bevrijdingsfestival, Hedon, de Zwolse Theaters & De Fundatie aan. Je kunt komen eten Bij Broeders, La Stalla, Kotaradja of een ander fijn restaurant. In mooie Zwolse cafés als In De Buurt, De Singel, De Hetebrij en Het Beugeltje zijn jullie ook altijd welkom. Koffie kan elke dag bij Espressobar Maling. Kijk maar wanneer jullie kunnen. Jullie zijn ’t hele jaar welkom. Doen we graag.

MY BABY – Dauwpop 2016

Vandaag heb ik mijn voeten rust gegeven. Dat was wel even nodig. Vandaag ook als papa de verjaardag van onze jongste zoon gevierd die is 11 geworden (en elk jaar meegaat naar Ribs en Blues). Tussendoor relaxed nagenoten. Nagenoten van 3 dagen in mei vol zon + super bands + fijne mensen + goede sfeer in Raalte & Hellendoorn. Nagenoten van zoveel moois dicht bij huis. Daar wordt een mens blij van. Volgend jaar weer!

Al nagenietend kreeg ik vandaag een idee. Misschien moet ik in ’t vervolg maar gewoon in mei een maand verhuizen. Mei is ook de tijd van de asperges – die zijn dan in Salland volop verkrijgbaar. Ook lekker. Thuis binnenkort even overleggen als gezin of we dat zien zitten: één maand per jaar uit Zwolle en verhuizen! Naar Raalte & Hellendoorn

** Henk Boshove | 29 mei 2016 | Een “Papa Blogt Op Zondag” blog | Elke zondagavond online **

Doorzetten [vanaf de zijlijn]

Onze middelste is een heerlijke Havo leerling. Havo leerlingen? Ze zwabberen overal tussendoor. Veel vakken vinden ze voor geen (mili)meter interessant. Veel docenten m/v maken het in de ogen van de kids “natuurlijk” alleen maar erger. Al zijn er ook docenten die het stomste vak (voor even) leuk kunnen maken. Ze zitten tussen veel doen en makkelijk veel leren in.

Havo leerlingen. Ik hou er van. Wat ze zien en wat ze zichzelf leren op YouTube? Dat is uiteraard veel interessanter dan wat de docent zegt / wat in dikke boeken staat / wat bij een repetitie gevraagd wordt. Concentratie en focus zijn regelmatig nihil. Daardoor krijg je grote pieken en dalen. Tsja. Dat geeft af en toe een !&@?€! moment & soms hebt je als ouders een energielek van hier tot Tokio. Er staan echter ook veel mooie momenten tegenover.

Leren en de cijfers gaan met flinke downs en ups. Van een 4 tot een 9 en weer naar een 6. Als ouders kun je daar maar ’t beste aan wennen en proberen er zo relaxed mogelijk mee om te gaan. Samen eraan blijven werken. Support aanbieden op een creatieve manier die hem helpt – dat is een continue, interessante zoektocht. Wat daarbij helpt is af en toe hard samen lachen om jezelf!

Vrijdag nog een appje. Of ik misschien een Nederlands leesboek naar school kon brengen? Maakt niet uit welke. “Als ik geen boek heb moet ik nablijven”. Ik zat bij een klant in overleg. Dat kon ik iets sneller afronden dan gepland. Snel ergens een boek geregeld (don’t ask), iets te hard gereden en hem een boek gebracht. The things you do for love…

Inmiddels had hij echter op school met behulp van z’n zus al een boek geregeld bij één van de docenten. Support van alle kanten. Zo had ‘ie opeens 2 boeken! Geen probleem, daar kon hij wel een medeleerling blij mee maken. Ik kreeg ’n hele dikke knuffel. Kids: You’ve gotta love them!

Je leert je kind zo in een paar jaar tijd nog weer veel beter kennen. Van vrolijk – naar boos – naar chagrijnig – naar uitgelaten – naar gedesinteresseerd – naar enthousiast – naar relaxed – etc. (on repeat). Mooie achtbaan is het leven van een puber op school.

Havo leerlingen moeten er voor werken. Als ouders moet je soms inspringen en meerijden in het achtbaankarretje. Voor de rest? Zelf laten ontdekken, support geven, opties bieden, af en toe irritant zijn, soms even ontploffen, ongemerkt wat bijsturen & altijd humor inzetten.

Het belangrijkste? Blijven genieten van wat je ziet: een mooie vent vol humor waar je veel van houdt, die hard op weg is om een grote kerel te worden. Wij zien hem doorzetten [vanafde zijlijn]

** Henk Boshove | 22 mei 2016 | Een “Papa Blogt Op Zondag” blog | Elke zondagavond online **

Afgesneden schoonheid

Ik heb een plekje vlak bij mijn huis waar ik graag naar toe loop. Een plek waar elk seizoen van schoonheid valt te genieten. Maar afgelopen zondag moest ik even slikken. 

Het is een prachtig plekje in Zwolle waar de natuur zich helemaal uitleeft. Er staan mooie bomen en elk seizoen bloeien er fraaie bloemen. Laatst bloeide bijvoorbeeld deze dotterbloem er aan en in het water. Prachtig zo vroeg in ’t jaar. Helder geel tussen het groen. 

Binnenkort bloeit de gele lis er weer volop aan het water. De eersten bloeien sinds een paar dagen. Ik word altijd vrolijk van deze bloem. We hadden deze bloem vroeger thuis ook in onze tuin. Even terugdenken aan m’n ouders. Happy memories!

Heel soms bloeit er ook de beschermde kievitsloem. Mooie paarse kelkjes. Prachtig klein bloempje, verscholen in het gras. Je moet echt aandachtig kijken om ‘m te zien. Bloeit ook maar eventjes. Fantastische bloem van dichtbij.

Momenteel bloeien er kleine wilde orchideeën. Van dichtbij zie je hoe fijn de bloempjes zijn. Op één plekje – achter een boom – groeien er elk jaar twee dicht bij elkaar. Die zijn extra mooi om naar te kijken, van te genieten, om te fotograferen. Toen ik zondag even langs ging om te kijken waren ze weg. Afgesneden.

 Ik snap niet wat de fun is om zo’n mooi klein bijzonder plantje uit de natuur te halen en mee te nemen. Voor op een vaasje? Voor een verzameling? Daar kan ik mij over verwonderen. En waarom juist die twee waar ik zo graag naar kijk? Tsja. Wij hebben onze kids geleerd om mooie dingen in de natuur te laten. Daar horen ze thuis, daar kan iedereen ervan genieten. 

Het is geen groot wereldnieuws. I know. Toch werd ik even geraakt door dit kleine detail. Want details maken in mijn ogen deze wereld zo mooi. Details in de natuur. Details in het gedrag van mensen. Details geven klein geluk. 

Ik ga komende week voor of na m’n werkafspraken in alle rust goed kijken. Vind ik vast wel weer andere mooie bloemen. Als vervanging voor de afgesneden schoonheid
[16 mei 2016 – Henk Boshove]

Such a perfect day. Wat een plaatje!

We hadden vorige week een perfecte dag. Het was schitterend weer. Warm, blauwe lucht, lekkere bries. Zee met stevige golven. We hadden huurfietsen en goede zin.
We fietsten van ons Airbnb aan het strand in het laatste stukje Malaga naar het volgende stadje aan het strand: Rincón de la Victoria. Circa 8,5 kilometer heen en weer terug. De kids konden lekker hun gang gaan. Nergens auto’s onderweg.

Onderweg fietsten we continue direct langs het strand of zelfs direct langs de Middellandse Zee. Dat is perfect. Kijkend over zee, naar de palmbomen, het strand, de huisjes en restaurantjes onderweg. Dat verveelt nooit. Af en toe zandpad, dan weer promenade. Grotendeels vlak, soms kleine hoogteverschillen.

De promenade en het pad langs de zee zijn mooi aangelegd. Onderweg fiets je zelfs door een aantal uit de rotsen gehouwen tunneltjes. Bij sommigen gaan fietsers en wandelaars er samen doorheen. Bij andere is de tunnel voor fietsers en kunnen wandelaars buitenom, over een rotspad. Prachtig.

Het is moeilijk om te kiezen uit één van de vele restaurantjes onderweg. Het restaurantje waar we eigenlijk naar toe wilden (iets voorbij Rincón) was dicht. Maar in La ñora vonden we een goed alternatief. Zowel gefrituurde vis, vlees, vis naar eigen keuze op de grill als ook verse paella. IJscozaak Nonna (heerlijk!) ernaast was een fantastische plus.

Met de buik vol vis, drankjes en ijs moest er uiteraard ook weer teruggefietst worden. Geen probleem met dit weer en deze weg langs zee. We fietsten lekker wisselend naast elkaar. Soms één van de kids naast je. Dan weer alleen. Dan weer met ons tweëen. Fietsen – kijken – genieten – kletsen – genieten – fietsen.

Je kon je ogen af en toe bijna niet van de zee afhouden. Maar toch moesten we blijven opletten. Op sommige delen was het kruip-door-sluip-door tussen wandelaars en mensen die op een terras op de promenade zitten. Spanjaarden zijn niet gewend aan fietsers. Bovendien lopen er kleine kids en kleine hondjes. Af en toe flink in de remmen.

Toen we aan het einde van de middag weer terug waren in Malaga bij ons eigen stand bij El Palo was er nog tijd voor een toetje. De jongens en ik gingen nog even de best wel frisse zee in. Onder toeziend oog van de strandwacht. Heerlijk duiken door de hoge golven in de avondzon!

Zulk soort vakantiedagen met ons vijven – hoeveel krijgen we er daar nog van? Hoe vaak nog samen op reis? Nog vaak & veel hoop ik. Deze dag ga ik goed opslaan op mijn eigen harde schijf.

Such a perfect day. Wat een plaatje!

** Henk Boshove | 8 mei 2016 | Een “Papa Blogt Op Zondag” blog | Elke zondagavond online **

Koop hier geluk!

Op straat in Spanje lacht het geluk je overal toe. Links op een tafeltje. Rechts in een kiosk. Tussendoor in de handen van iemand die het beste met je voor heeft. Koop hier! Koop hier geluk!

Als je 1 kilometer door een wat drukkere straat loopt in Spanje – dan is ’t raar als je ze niet ziet. Verkopers van loten. Daar zijn er ontzettend veel van. Loten kopen is populair in Spanje. Kopen mensen, kopen. Koop hier toch snel een lot!

Zelfs tijdens het eten buiten op het terras komen ze af en toe langs met loten. Dat is toch wel heel bijzonder. Heb ik nog niet eerder meegemaakt in Spanje. Deze week al diverse keren. Ze vallen ons trouwens niet lastig. Ze kijken vooral naar oudere mensen.

Op straat heb je natuurlijk ook zo af en toe de oude vertrouwde kioskjes. Een klein hokje waarin iemand niets anders doet dan loten verkoopt. De bejaarden zijn er dol op. Ik denk dat het gewoon bij hun dagelijkse leven hoort. kop koffie, boodschapje doen, bijkletsen op een bankje, paar loten kopen (paar keer per week?).
Uiteraard heb je ook verkopers die namens ONCE loten verkopen op straat. De opbrengst hiervan kom ten goede aan blinden & slechtzienden. De lotenverkopers trekken overigens allemaal hetzelfde publiek. Het zijn bijna altijd ouderen die er iets kopen voor zover wij zien.

Één van onze kids, de middelste, vindt de lotenverkopers erg interessant. Hij is er van overtuigd dat hij net als Guus Geluk maar één lootje nodig heeft om de hoofdprijs te winnen: “Kunnen we altijd lekker op vakantie. Dan trakteer ik.” Als ouders hebben we ’t nog maar even tegengehouden. Werk is ook leuk.

Kopen jongeren eigenlijk ook loten op straat? Of gewoon online? Hoe lang blijft dit nog in in het Spaanse straatbeeld? Is toch wel één van de charmes hier. Net als ’s ochtends vroeg koffie drinken met een broodje erbij in cafetaria/barretje op de hoek. Ook daar zitten trouwens vrijwel nooit jongeren (maar ’t zit er wel vol). Hoe lang blijft dat nog –  vraag je je af? We zullen zien de komende jaren.

Wij hebben ons kleine geluk door lekker om ons heen te kijken en te genieten als gezin hier in Spanje. De loten bieden volop hoop aan de Spanjaarden: koop hier geluk!

** Henk Boshove | 1 mei 2016 | Een “Papa Blogt Op Zondag” blog | Elke zondagavond online **