Doorgedraaide lichtjeswandeling Zwolle

We zijn er nog steeds helemaal ondersteboven van! WoW! Zoveel Zwollenaren – Zoveel mooie lampjes – Zoveel grote glimlachen – Zoveel plezier. We hebben geen idee hoeveel mensen hebben meegelopen. 250? 300? Meer? Kijk op de video. Jullie waren met héél érg véél! WoW!!! 

​​Carlijn Hartlief en ik dachten spontaan even snel een lichtjeswandeling in Zwolle te organiseren. Wellicht voor circa 30/40 personen? Misschien heel ietsjes meer? Dat laatste! Het werden er dus heel erg veel ietsjes meer! Woensdag bedacht en uitgewerkt. Route uitgestippeld. Gemeente Zwolle geïnformeerd. FB event aangemaakt. Één dag mensen uitgenodigd. Één middag lampjes neergezet (en weer opgeruimd). Één avond vol plezier!

Onvoorstelbaar hoe veel mensen er mee liepen. Wat stoer dat er zoveel op de fiets kwamen in plaats van met de auto. Wat was het leuk in het bos, wat een lol onderweg. Alles verliep op rolletjes.

We draaiden vol plezier een beetje door van alle belangstelling en van de gigantische sliert mensen dwars door het Engelse Werk. Lichtjes tot zover je kon zien langs het 2,5km lange traject. Thx all! Jullie zijn geweldig! 

De jongste deelnemer was slechts een paar weken oud – die “liep” slapend mee, lekker in een draagdoek. De oudste deelnemer was waarschijnlijk in de 70 (of ouder?).. die “liep” mee in een rolstoel / scootmobiel, met mooie lampion voorop! 

We zagen hele families, vrienden, vriendinnen, echtparen & verliefde stelletjes meelopen. We zagen mensen gezellig lopend met hun (verlichte) honden. We zagen kleine kids die zelf lopend het donkere bos ontdekten of die prins(es)heerlijk om zich heen keken vanuit een buggy of vanaf de nek van pap of mam. Ge-wel-dig! 
Wat zijn Carlijn en ik blij met jullie! Zo is spontaan en snel iets organiseren in Zwolle wel HEEL ERG LEUK! Dank je wel dat jullie met zovelen genoten van deze doorgedraaide lichtjeswandeling Zwolle

Wakker worden: weg met dat oude kanon!

Iets dat nooit gewerkt heeft… gáát dat straks wel werken? Iets dat in het verleden werkte… Blijft dat óók het komende jaar werken?

10% meer omzet kan heel plezierig zijn. Maar ook als dat tegen compleet verkeerde zakelijke voorwaarden is? Op basis van veel te veel offertes? Bij de verkeerde opdrachtgevers? 

Hoe kom je als ondernemer of professional tot de juiste insteek bij business development? Welke inspanning levert jou het meeste zakelijke rendement op? Hoe vaak evalueer je echt goed wat je investeerde, wat je presteerde en wat dit opleverde? Hoe frequent stel je jouw manier van werken bij? 

Altijd goed om jezelf deze vragen te stekken. Ik hou mezelf daar scherp in. Met zo min mogelijk offertes zo veel mogelijk wins is mijn uitgangspunt. Liefst die wins waar ik strategisch bezien blij van wordt. Dat lukt natuurlijk niet altijd. Daar werk ik continue aan. Ik bespreek dat ook vaak met anderen. 

Eind 2015 sprak ik diverse zakelijke dienstverleners die het in 2016 echt anders gingen doen. Hun nieuwe targets halen. We zijn nu twee maand verder. Sommigen lukt dat. Velen struikelen over de weerbarstige praktijk. Want veranderingen (succesvol) doorvoeren is moeilijk. Toch moet het. Gewoon je ‘kunstje’ doen werkt meestal niet lang. Nieuwe targets, nieuwe aanpak.

In de dagelijkse praktijk zie je echter veel ondernemers die gewoon blijven doen wat ze deden. Ze blijven op hun oude manier hard achter nieuwe opdrachten en opdrachtgevers aan lopen. Ook al levert het niet het gewenste resultaat op. Als het niet lukt? Harder lopen! Terwijl het zinvoller is om je af te vragen: Zijn mijn targets goed? Is dit voor mij de juiste aanpak? Hoe haal ik meer rendement uit de tijd die ik steek in business development? 

  
En als er wel nieuwe omzet binnenkomt… Hoe kritisch kijk je daar naar? Wat levert die nieuwe omzet nu echt op (financieel)? Welke waarde (niet financieel) voegt het toe aan jouw bedrijf? Is deze nieuwe omzet ook kwalitatief de omzet die je strategisch wilde? Dit soort vragen worden te weinig gesteld en beantwoord in mijn beleving. 

Met scherp kijken naar je eigen zakelijke speelveld maak je betere keuzes. Niet blijven schieten met een oud kanon! Met scherp kijken naar je eigen werk speel je beter in op markt ontwikkelingen. Scherp analyseren, bijsturen, vernieuwen. Dan haalt je méér rendement uit business development. Doe je dat niet, dan werk je met een blinddoek om of met een ooglapje op. Waarom zou je?

Investeer in jezelf, investeer in jouw business. Druk op je PAUZE knop. Weg met dat oude kanon. Zoek uit wat beter past bij jouw doelen. Gun jezelf regelmatig tijd om stevig na te denken. Met iets anders & slimmer werken haal je meer rendement uit business development. Weg met blinddoek of ooglapje. 

Wil je niet in je eentje de pauze knop indrukken maar graag een keer sparren of klankborden over het behalen van je doelen in 2016? Om het oude kanon waarmee je schiet een flinke update te geven of te vervangen? 

Be my guest. Dat doe ik regelmatig voor en met andere ondernemers. Ik zet graag meer dan 20 jaar ervaring met ondernemerschap en business development voor jou in. Klankborden, coaching, advies, tegenspraak. Korte, krachtige support. Kun jij weer verder met jouw business. 

Er zijn altijd tientalen mooie & goede mogelijkheden en kansen om doelen te bereiken. Het is zaak die te zien en een insteek te kiezen waarmee jij als professional je eigen business kansen verzilvert. Business development is fun. Helemaal als het de gewenste resultaten oplevert. Dus wat let je?

 Weg met dat oude kanon! 

• Contact? Info?  👇👇👇👇
• LinkedIn -> Henk Boshove 
• Bel/app/sms -> 06 51369916
• Twitter -> @henk038 

Het mooiste van 2015 kwam stapje voor stapje

2015 is voorbijgevlogen! Bij mij dan. Zowel zakelijk als privé leek het alsof er een sneltrein over de rails vloog… niet gehinderd door ijzel of herfstblaadjes. Veel ging goed al waren er natuurlijk de nodige ups & downs. Zaken die compleet anders gingen dan verwacht of gehoopt. Er gingen uiteraard ook dingen mis – maar minder dan in voorgaande jaren.

Er waren wel diverse beslissingen die pijn deden. Pijn vooral bij het nemen van die beslissingen. Omdat je het liever anders zou zien (of doen). Voor jezelf of voor anderen. Helaas gaat dat niet altijd. Bij moeilijke besluiten ga ik op m’n gevoel af, m’n ‘gutfeeling’. Genoeg (levens)ervaring inmiddels om dat te doen en waar nodig bewust ‘nee’ te zeggen. Ook al is het alternatief nog zo mooi, interessant, belangrijk of lucratief. De meeste beslissingen waren echter positief – daar heb ik in 2015 veel plezier aan beleefd.

Zo bleven we ons werk zo organiseren dat er nog steeds elke dag iemand thuis is als de kids uit school komen. Vier dagen doen we dat zelf (50/50 verdeeld), één dag is er oppas. Dat werkt heel goed. Meekijken met huiswerk. Helpen met een lastig vak. Zorgen dat “niksdoen” niet uit de hand loopt. Gezonde maaltijden koken. Af en toe naar sportafspraken brengen. Luisteren naar wat er speelt. Soms even ravotten.

Liefde, aandacht en af en toe ingrijpen. Dat werkt bij pubers ’s middags beter dan ’s avonds is onze ervaring. We gaan er dus nog even mee door. Het werk regelen we er wel omheen.

De belangrijkste beslissing betreft echter wandelen. Ik wandel sinds dit jaar elke dag gemiddeld 7,5 kilometer. Dat is best veel elke dag. Blij dat ik het heb volgehouden. Vaak met veel plezier. Soms tegen heug en meug nog een extra rondje. Af en toe een dag (veel) minder, dan weer een dag (veel) meer. Maar gemiddeld elke dag 7,5 kilometer. In 365 dagen kom je dan uit op bijna 2.750 kilometer. Daar schrok ik even van. Heb ik dat allemaal gelopen?

Het wandelen brengt rust & ontspanning, inspiratie & nieuwe ideeën, mooie gesprekken, nieuwe inzichten, gevoel van vrijheid en nog veel meer. Het geeft mij een geweldig goed gevoel om elke dag bewust tijd te maken om te wandelen. ’s Avonds geen TV / Netflix kijken of ronddwalen op social media zodat ik kan wandelen. ’s Ochtends vroeg opstaan om bij zonsopgang te wandelen. Nog even voor het slapen gaan een stukje lopen. De kids weten inmiddels al niet beter.

Wandelen is voor mij ’t fijnst als ik 7,5 kilometer (of meer) ongestoord aan één stuk loop. Helaas lukt dat op werkdagen vaak niet. Dus maak ik ook zakelijk ruimte om te wandelen. Met slim nadenken en creatief anderen daarin meenemen lukt dat prima.

Vergaderen of overleg? Kan ook wandelend! Telefoongesprekken en conference calls? Wandelend! Nadenken over een zakelijke opdracht, een voorstel of een issue waar je een oplossing voor zoekt? Dat kan wandelend! Een coaching gesprek? Bij voorkeur wandelend! Naar een afspraak? Dat kan soms ook wandelend! Moet je echt met de auto? Zet ‘m bewust iets verderop en wandel de rest! Voorbereiden op een presentatie of workshop? Dat kan wandelend! Lunchen? Wandelend!

Op deze manier doe ik elke dag iets buiten wat ik vroeger meestal binnen zou doen. Wandelen kan net zo goed in je eigen tijd als in werktijd. Ik kan je verzekeren dat er zo heel veel goede nieuwe ideeën in je hoofd komen én veel meer rust om goed met die ideeën om te gaan. Van dromen daden maken. Daar is wandelen goed voor.

Maar ook om domweg te genieten van buiten zijn. De komende dagen ben ik vrij. Ik wandel dan nog meer dan anders. Heerlijk om te doen. Zoals vandaag op de Wezepsche heide. 13 kilometer met het hele gezin. Zwaaien naar de Schotse Hooglanders.

  
Elke dag wandelen is het beste besluit dat ik in 2015 heb genomen. Het begon met een week, een maand. Het werden 12 maanden. Al die kilometers vormen samen mijn hoogtepunt van 2015. Ik hoop dat ik het dagelijks wandelen nog lang kan volhouden. Ik gooi er dus nog maar een paar nieuwe zolen en wandelschoenen tegenaan.

Ik zwaai met dit blog 2015 uit. Weer 52 keer “papa blogt op zondag”. Het was een mooi wandel & blog jaar. Bedankt als je dit jaar letterlijk of figuurlijk met mij op stap ging. Het was fijn. Het beste van 2015 kwam stapje voor stapje!

** Henk Boshove | 27 december 2015 | Een “Papa Blogt Op Zondag” blog | Elke zondagavond online **

Na de lootjes fijne laatste loodjes!

Het is al weer december. Na het lootjes trekken voor Sinterklaas en pakjesavond en het uitpakken van de cadeautjes begint voor veel mensen de lange eindsprint naar Kerst en Oud en Nieuw. Onze kids moeten nog twee weken knallen op school. Bij het sporten komen de kampioenschappen in beeld. Diverse sociale ‘verplichtingen’ in de agenda. De kids hebben last van gezonde en ongezonde spanning. Het zijn net grote mensen. Als we niet oppassen dan denken ze dat dit zo hoort. Dat lijkt mij niet de bedoeling.

Want de periode in december zorgt voor veel stress. Zowel sociaal als op het werk krijgen veel mensen extra haast. Er moet nog van alles voor die laatste werkdag in december (soms is dat is soms al de laatste vrijdag voor Kerst). Er moet nog van alles voor Kerst en Oud & Nieuw. De agenda’s van de meeste mensen zitten boordevol. Iedereen klaagt er elk jaar over. Toch vreemd. Want voor dit soort problemen zijn altijd wel oplossingen. Je moet ze alleen willen zien en ze durven toe te passen.

In mijn ervaring zit vrijwel altijd 50% van de oplossing bij jezelf en 50% zit bij jouw omgeving. Je kunt meestal niet alles in één keer veranderen. Gedrag, gewoontes en perceptie zijn vaak nogal stug. Je zult ook op onderdelen de consequenties moeten accepteren. Maar daar waar het jouw eigen 50% betreft kun je vaak al veel doen en bereiken door simpelweg de eigen lat anders te leggen. Bewust daarover nadenken.

 Waarom bij allerlei plichtplegingen op het werk aanwezig zijn? Waarom zoveel tijd steken in 3 kerstdiners en de voorbereidingen daarvan? Waarom al die ‘verplichte’ privé bezoeken? Waarom zoveel moeite doen voor die laatste week op school van de kids? Waarom perse al die deadlines in december leggen of ze accepteren? Waarom nog vergaderen? Waarom zo veel perfect willen doen terwijl er eigenlijk gewoon geen tijd is voor 100% kwaliteit?  Waarom geen rigoureuze keuzes in plaats van alles half/half of nog minder? Waarom zo vaak een “copy paste” van voorgaande jaren in plaats van een compleet nieuwe insteek en aanpak?

Voor zover ik dat kan overzien komt dat lang niet altijd omdat we het lef niet hebben om die stress te elimineren. In mijn ogen komt het vaak omdat we er niet op tijd en niet goed genoeg over nadenken. We maken niet op het juiste moment de juiste keuzes en stappen. Het gevolg? We lopen vaak achter de feiten aan. We kiezen vaak voor korte termijn (nood)oplossingen. Helpt dat? Tsja… Ik heb helaas niet vaak meegemaakt dat korte termijn oplossingen zorgen voor het oplossen van lange termijn problemen.

Ik zal niet zeggen dat ik voor alle werkgerelateerde problemen de oplossing heb gevonden. Verre van dat zelfs. Maar in december maak ik mijzelf en mijn omgeving niet meer gek. Ik laat mij ook niet meer gek maken door anderen. We zitten in een ingewikkelde gezamenlijke perceptie die we zelf in stand houden. Versimpelen, kiezen en doen is wat helpt. Sta op en stop die tredmolen. Of blijf er in zitten en stop met zeuren. Blijven stressen en klagen niet. Op tijd iets doen wel.

Ik ga proberen ook dit jaar weer zonder stress relaxed het einde van het jaar te halen. Met de kids, mijn partner, mijn zakelijke relaties & opdrachten, mijn vrijwilligerswerk in het mooie Zwolle, met jullie (online en offline) en met mijzelf. Met een fris hoofd van december naar januari.

Ik wens jullie na de lootjes fijne laatste loodjes!

** Henk Boshove | 6 december 2015 | Een “Papa Blogt Op Zondag” blog | Elke zondagavond online **

Grootste & meest luxueuze cadeau

Bij ons in huis hebben we meestal kleine wensen. Wij zijn niet hebberig of dwangmatig koopziek. Geen jacht op gadgets. Geen altijd maar doordraaiende behoefte aan nieuwe spullen. Maar dat maakt het ook wel lastig.

Bij verjaardagen is het al lastig om elkaar een cadeau te geven. Bij Sinterklaas wordt dat helemaal een (luxe) probleem. Vorig jaar werden er met moeite lijstjes met kleine wensen uitgeperst. Maar het vervullen daarvan was niet eenvoudig. Sommige kleine dingen bleken moeilijk te vinden. Of niet meer te koop.

Dit jaar hebben we daar dankzij onze kids wat op gevonden. Die hadden twee goede ideeën. In de eerste plaats maken we minder vroeg ons lijstje. Dat voorkomt dat iets gewoon niet meer te koop is (actie afgelopen, uitverkocht, etc). Daarnaast schrijven we niet alleen op wat we graag willen… als het even kan ook waar het te koop is.

Grappig dat deze twee kleine aanpassingen het kopen van kleine cadeautjes zoveel makkelijker maken. Daar komt bij dat iedereen nu meer werk heeft gemaakt van zijn/haar wensenlijstje. Dus ook nog eens leukere lijstjes met mooie kleine dingen. Ze hangen bij elkaar aan de muur. Met dit soort makkelijke lijstjes was ik snel klaar met m’n aankopen. Appeltje eitje dit jaar.

Ben dus al klaar voor pakjesavond. Dat is fijn. Hou ik meer tijd over om lekker te wandelen en te fietsen. Actief buiten zijn. Dat was vroeger (toen ik  nog partner bij PwC was) iets waar ik vaak dringend behoefte aan had. Sinds ik mijn eigen bedrijf heb geef ik mijzelf elke dag veel tijd om lekker buiten te zijn. Wat een cadeau. Ik neem mijn werk zo veel mogelijk mee naar buiten. Daarnaast is inspanning & ontspanning voor mij belangrijk. Goed voor lijf, leden, hoofd & humeur!

Staat het al op jouw verlanglijstje? Elke dag actief buiten zijn? Kan het iedereen aanraden. Grootste & meest luxueuze cadeau dat ik mijzelf ooit heb gegeven.

** Henk Boshove | 29 november 2015 | Een “Papa Blogt Op Zondag” blog | Elke zondagavond online **

Heet spel

Makers van snacks. Ze zijn inventief. Opgroeiende kids. Ze zijn inventief. Mooie combinatie. Deze week waren de kids het warme weer en het buiten zijn even zat. De bank binnen en de beeldschermpjes waren interessanter. Maar ook dat gaat wel eens vervelen. Dus dan bedenk je wat. 

Één van onze kids sprong samen met een vriendje op de fiets en kocht van z’n zakgeld chips. Dat heb ik liever niet. Maar ja, ik was even niet thuis. Het bleken Doritos Roulette te zijn. Ik had er nog nooit van gehoord. Sommigen zijn lekker, anderen echt heel scherp. Toen ik ze er mee bezig zag hadden ze al een halve zak chips op. Met z’n drieën, want onze jongste deed ook mee. 

Ik kon er niet echt boos om worden. Sterker nog, ik moest wel lachen. Ze hadden een spel bedacht en moesten daarbij (als ’t mis ging) om de beurt een chips pakken. Ze hadden water, melk, droog brood en doekjes erbij liggen. Steeds als er één een ultra scherpe chips had dan was het bingo en dolle pret.  

Slim bedacht van die Doritos marketeers & productontwikkelaars. Leuk spel voor de kids. Maar het lijkt me ook wel wat voor saaie zakelijke vergaderingen. Zak Doritos Roulette op tafel. Iedereen met een verkeerde vraag of een verkeerd antwoord pakt een Doritos. Het liefst zo’n scherpe natuurlijk. Kijken wat het effect is.

Spice up Your Life, met een Heet Spel 

LOVE it when a PLAN comes together!

Ik moest deze week zo maar opeens terugdenken aan The A Team. Iedereen van mijn leeftijd of ouder kent deze televisieserie met Murdoch, B.A., Face en Hannibal. Ben je een stuk jonger? Google even! Aan het eind van elke aflevering, als de klus geklaard was, sprak leider Hannibal de legendarische woorden: “I love it when a plan comes together”. Dat plan was er echter maar beperkt. Meer dan de helft van wat er gebeurde leek min of meer toeval. Het kwam echter altijd goed.

Steeds meer professionals werken inmiddels op deze manier. Je werkt niet meer volgens een vaste opdracht met een duidelijk eindproduct en een vaste prijs. Je werkt steeds meer op basis van enkele uitgangspunten en een gezamenlijke verwachting van waar je uit zou willen komen. De rest vul je gaandeweg samen in. Dat vergt een andere manier van samenwerken. Véél leuker en intensiever dan die oude opdrachten waarbij alles al vast lag in stroomschema’s en tijdsplanningen per week. Met compleet uitgewerkte mijlpalen en te behalen tussentijdse resultaten.

Ik hou van deze nieuwe manier van (samen)werken. Samen het zakelijke avontuur aangaan. Iets nieuws bedenken en realiseren. Of een nieuwe oplossing vinden voor een oud vraagstuk. Het lijkt dan voor een deel toeval hoe zaken zich ontwikkelen en opeens resultaat opleveren. Net als bij The A Team. Alleen is dat niet zo. Het is niet echt toeval. Je beïnvloedt optimaal de (ontwikkeling van) omstandigheden. Door te werken met goede opdrachtgevers en goede partners. Met een goede strategie op hoofdlijnen. Niet teveel uitwerken. Alles behalve de hoofdlijnen loslaten. Vertrouwen op je professionaliteit, ervaring en creativiteit.

Met deze ingrediënten haal je het maximale uit de omstandigheden en pas je flexibel aan op onverwachte gebeurtenissen. Heerlijke manier van werken meestal. Het vergt alleen één ding: voldoende tijd en rust in je hoofd en lichaam om goed strategisch na te denken en goed getimed actie te ondernemen. Vooraf en  tussentijds. Voor de buitenwereld lijkt het dan soms op toeval, op een aflevering van The A Team. Achter de schermen is het gewoon op een slimme, andere manier werken. Hard werken. Heerlijk. 

Vooral als het uiteindelijk allemaal weer op een fijne manier wordt afgesloten. Terugkijkend is het dan mooi om glimlachend te kunnen zeggen “I love it when a plan comes together!

Deze Blog is geschreven als Linkedin Blog Linkedin Blog Henk Boshove – Love it when a Plan comes together

De link naar het Linkedin profiel van  ->> Henk Boshove <<– staat daar 🙂

Tapijt vol wormpjes

Soms ben je ergens, maar in je hoofd ben je ergens anders. Dat had ik vanochtend. De dag ervoor een drukke dag, laat thuis. Maar nu was ik buiten in de zon. Nou ja… M’n lichaam wel, maar m’n hoofd nog niet. Dat was er niet bij. Mijn hoofd was nog aan het nadenken over van alles en nog wat. Tot ik opeens iets zag waardoor ook m’n hoofd er weer bij was. 

 

In een gedeelte van het bos hadden de bomen opeens massaal zaadjes laten vallen. Van de ene op de andere dag lag werkelijk alles er mee bezaaid. Grappig dat al die bomen hun zaadjes exact tegelijk laten vallen. Ik zag in het zonlicht een prachtig goudkleurig pad bedekt met een mooi motief. Daar kan ik echt van genieten. 

 

Heb er vol verwondering naar gekeken. Ik vroeg me af: zouden tapijt makers zo nieuwe ideeën krijgen voor nieuwe stoffen en designs? Halen ze inspiratie uit de natuur? Ik weet het haast wel zeker. Ik ben niet verder gefietst. Ik ben afgestapt en heb het bewonderd. Met de fiets aan de hand ben ik er overheen gewandeld. Geschreden zelfs. Mooi. 

  

Zo’n vloer zou ik wel in een paar kamers van ons huis willen hebben. Al die “snottebellen” (zo noemden wij ze vroeger) vormen samen een mooie print. Ik maakte enkele foto’s en liet die thuis zien. Daar zagen ze het niet zo zitten om zoiets op de vloer te hebben. Tsja.. smaken verschillen. 

Ze vonden het mooi voor in het bos, maar niet voor in huis. Het leek teveel op een tapijt vol wormen…

Kiezen op Elkaar

Nog even en we zijn weer terug bij af. Nog even doorgaan op deze glijdende schaal en we zijn weer terug bij hoe het begon. De aristocratie bestuurt de 12 (voorheen 7) provinciën en een klein deel van de bevolking zorgt met hun stem dat ze worden gekozen en herkozen. Sluit weer aan op het kiesstelsel dat Zwollenaar Thorbecke bedacht voor de nieuwe Grondwet in 1848. 

Na 167 jaar bijna terug bij af. Een beperkte groep kiezers kiest. Best cynisch? Of een logische golfbeweging? Ik heb altijd gestemd en ik zal dat altijd blijven doen. Erfelijk belast door mijn ouders: als je mag stemmen ga je stemmen. Maar ik snap best dat niet iedereen zo denkt en dat velen niet stemmen. Is dat erg? Velen vinden van wel. Ze proberen van alles om mensen naar de stembus te lokken. 

Dat gebeurt al tientallen jaren. Reclamebureaus verdienen er veel geld aan. De media hebben extra inkomsten en goedkope zendtijd. Ambtenaren, politici en politieke partijen zijn er erg druk mee. Naar helaas …er staan geen lange rijen voor de stemlokalen door deze acties. Moet je dat dan blijven doen elke vier jaar? Het kost een bak tijd, energie en geld.

Als je geen interesse hebt in de provincie of het waterschap en je hebt geen zin in stemmen… Dan zit je toch niet te wachten op al dat gezeur aan je kop. Je gaat niet stemmen. Punt uit. Kun je daarna altijd nog kiezen wat je wilt doen. Lekker blijven klagen of je kiezen op elkaar. Als je wel interesse hebt en je gaat wel kiezen. Dan zit toch niet te wachten op het lokken van mensen zonder echte interesse die wellicht ook nog op een partij stemmen die jou niet aanstaat? Die kunnen beter wegblijven toch? Kun je lekker kiezen op elkaar.  

Kunnen we tijd, geld en energie niet anders besteden? Kunnen we niet beter stoppen met zoveel aandacht geven aan verkiezingen? Wellicht slimmer om het gewoon stil te houden. Geen stembiljetten en stempassen meer voor iedereen. Alleen voor een select gezelschap geïnteresseerden. Houden we het verder geheim. Zo geheim dat mensen het opeens wel willen weten en er online protestbewegingen ontstaan. Zo geheim en afgeschermd dat mensen de straat opgaan. Om te eisen dat ze toch een stembiljet krijgen en afdwingen dat ze mogen stemmen. Zullen we dat eens doen? 

Als dat ook niet helpt dan hebben we in ieder geval veel geld bespaard en konden we veel tijd en energie aan andere zaken besteden. Doe je mee? Over vier jaar zeggen we er niks over. Afgesproken? Kiezen op elkaar! 

[NB wel zelf onthouden hè… Er komt verder geen aankondiging van]

Loop we samen naar de maan

Gisteren was het er nauwelijks van gekomen. Dus vandaag maar even compenseren. Iets minder dan 2 uur en een kwartier heb ik er over gedaan. Best een stevig stuk: 14 kilometer in circa 6,4 km/uur.

Ik ben bezig om elke dag gemiddeld zo’n 7,5 kilometer te wandelen. Ik begon daarmee in de Kerstvakantie. Op 1e Kerstdag werd ik echter ziek en moest ik paar dagen stoppen. Maar vanaf 1 januari loop ik elke dag m’n rondjes. Soms ’s ochtends. Soms ’s middags. Soms zelfs heel laat, na middernacht. Dat is namelijk het mooie. Wandelen kun je bijna altijd. Ook in het donker en in de regen.

Overdag is het lekker omdat je om je heen kunt kijken. ’s Avonds laat en ’s ochtends vroeg is mooi vanwege de stilte. Maar wandelen is voor mij vooral mooi (en fijn) omdat mijn hoofd er fris van wordt. Na een half uur stopt ‘ie met denken en gaat ‘ie op “stil”. Je hoort, voelt, ruikt, ziet opeens meer. Geniet ook meer.

Zo liep ik deze week ’s avonds in de sneeuw. Prachtig stil was het na 12 uur ’s nachts.

Vandaag liep ik langs de IJssel, door de uiterwaarden en door de stad. Maar de stad was ik snel weer uit. Het bleek koopzondag te zijn. Wat een onrust. Bij de rivier was het fijner. Bijna niemand te zien of te horen. Kan ik mij over blijven verwonderen. Ieder z’n smaak.

Ik liep ook nog even langs de picknick tafel waar ik jaren geleden tijdens mijn burn-out vaak zat. Door die burn-out heb ik destijds het urenlang wandelen weer ontdekt. Ik was vergeten hoe fijn ik dat vond. Toen was de picknick tafel heel en had ik een kleine beschadiging. Nu zijn de rollen omgedraaid en is de tafel een beetje beschadigd…

Tijdens m’n burn-out liep ik om op een nieuw pad terecht te komen. Dat is meer dan gelukt. Happy new Henk! Nu loop ik voor mijn plezier en ontspanning EN voor goede ideeën. Want die komen vanzelf na 1,5 á 2 uur wandelen. Mooi is dat. Opeens zitten ze in mijn hoofd na een lange wandeling. Ideeën zijn altijd welkom!

Mijn drie kids snappen er niet zoveel van. Een vader die zo veel en zo lang wandelt. Dat doe je toch niet voor je lol? Ja dus. Ik heb dit jaar in 32 dagen inmiddels meer dan 250 kilometer gewandeld. Ik ben benieuwd hoe lang dit vol ga houden. Ik zie wel.

Ik vraag wel eens of de kids mee willen wandelen. Ze lachen mij dan uit en wensen mij een hele lange wandeling: “Loop naar de maan”. De maan is vannacht groot & helder. Naar de maan lopen lijkt mij wel wat. Het schijnt alleen nog niet te kunnen. Wie bedenkt daarvoor een goede oplossing? Lopen we samen naar de maan!