Diversiteit werkt? Alleen als wij er aan werken!

Vrijdag was ik aanwezig bij het congres Diversiteit werkt! in Zwolle. Het tweede jaarcongres van de stichting Nieuwe Nederlanders. Een mooi initiatief van Ammir Farokhi. Sprekers, discussies, workshops. Mooi divers publiek. Jong, oud, wit, lichtbruin/geel, bruin, zwart, vrouw, man, in en buiten Nederland geboren, uit Nederlandse of buitenlandse ouder(s). Alle smaken present. Alleen dat al is fun om mee te maken. Probeer het eens 🙂

Mooi congres. Het nadeel was wel dat iedereen die erbij aanwezig was al niet meer overtuigd hoefde te worden dat het gaat om kwaliteiten en niet om uiterlijkheden of waar je (groot)ouders zijn geboren. Mooie voorbeelden gezien en gehoord. Gelukkig was Prem Radhakishun aanwezig. Hij was er als spreker en gebruikte zijn tijd optimaal om te schuren, te irriteren en dissoneren. Dat deed ie goed. Zoals we hem kennen van TV.

Bij Prem heb ik altijd vrij snel een gevoel van irritatie. Dat doet hij natuurlijk bewust en daar is hij door jarenlang te oefenen ook vrij goed in. Als je even daar doorheen kunt zien en je sluit je af voor een paar stokpaardjes van hem, dan lukt het zelfs om waardering te hebben voor de kern van zijn boodschap. Als spreker lukte hem dat deels, maar gelukkig was hij in de discussie daarna scherper en helderder (in mijn ogen). Al met al had hij een paar stevige punten met betrekking tot diversiteit. Hij was ook goed voor discussie. Dat heb je nodig op zo’n dag.

Wat uit de hele middag naar voren kwam is dat nieuwe Nederlanders (beroerde term) zelf moeten zien wat ze presteren, daar trots op moeten zijn, moeten investeren in het snappen van het ‘DNA’ van Nederland en de Nederlanders. Als je dat begrijpt vindt je makkelijker je weg in Nederland. Support bij het leren snappen van het DNA is welkom. Aan de andere kant moeten bedrijven af van hun gemakkelijke standaardprofiel bij het aantrekken van personeel. Kiezen op kwaliteit, op verschillende kwaliteiten. Kiezen voor winnaars. Over en weer eerst ook maar eens kijken waarom iemand anders denkt/doet, in plaats van meteen er een (voor)oordeel aan vast te plakken. Ja ja hoor ik veel mensen al denken. Als het zo gemakkelijk was… Who said it was easy?!

Wat praktische punten dan.. Als je er in slaagt om als nieuwkomer een studie af te ronden vanuit een omgeving van analfabetisme dan is dat een topprestatie. Laat zien welke stap je hebt gemaakt. Erkennen we dat? Belonen we dat? Laten voelen en merken bij sollicitaties dat je 100% gaat voor de job / voor het bedrijf helpt enorm, zo werd aangegeven. Laat ook dat zien. En probeer als bedrijfje zien hoe een ander dag laat zien. Als ondernemers en P&O’ers daar meer op letten in plaats van hoe iemand eruit ziet qua kleur, hoe iemand praat, waar iemand vandaan komt etc, dan zijn we allemaal beter af. Wie wil niet de beste mensen in huis. Actief een referentie geven bij een sollicitatie is ook een mooie praktische stap (klein voorbeeld).

We zouden af moeten van het idee dat nieuwkomers automatisch tot de onderlaag van Nederland behoren. Nieuwe Nederlanders hebben veel potentie, kunnen winnaars worden. Laten we de brede onderlaag in Nederland (iedereen, ongeacht afkomst) de support geven die nodig is. Laten we ons daarnaast echter ook specifiek focussen op het geven van support aan zoveel mogelijk potentiële winnaars. Ook onder de Nederlanders met een andere achtergrond. Support geven waarmee ze het zelf kunnen maken in Nederland. Nederland is nog steeds een fantastisch land met super veel mogelijkheden.

Maar genoeg gepraat en geschreven hierover. Diversiteit is gewoon een containerbegrip als vele anderen. Het doet niks vanzelf. Het werkt alleen als wij er aan werken. Wij moeten er meer mee doen. Dus maandag gewoon weer lekker aan het werk. In Zwolle, een stad met een grote diversiteit aan mensen. Kijken hoe we nog beter gebruik kunnen maken van alle kwaliteit die aanwezig is. Inspiratie genoeg na dit congres.